W1: Zuid India/Ashram school: een sprookjeswerld
Door: L. ten Hoopen
Blijf op de hoogte en volg Lisa
09 Maart 2014 | India, Tirunelveli
Dag iedereen!
Pfff een week voorbij en al zoveel beleefd! Mijn avontuur is begonnen op zondag 2 Maart. Deze ochtend werd ik wegebracht door mijn moeder, Vincent, Nienke en Milou. Het afscheid nemen viel even zwaar, maar nadat ik door de poortjes van Dusseldorf was, verdween de emotie. Ik vloog van Dusseldorf naar Trivandrum en ondanks 2 overstaps verliepen deze vluchten prima. In Abu Dhabi een aardige jongen ontmoet waarmee ik 3 uurtjes heb gechilt om vervolgens in het vliegtuig te stappen naar de volgende stop. De laatste vlucht was van Colombo in Sri Lanka naar Trivandrum in India. Door de chaos in Sri Lanka kwam ik aan de praat met een vrouw uit Londen die wel 2 zitplaatsen nodig had. Een geweldig mens. Ze lulde aan een stuk door en maakte veel grapjes. Eenmaal aangekomen in India nodigde ze mij uit om een verfrissend drankje te drinken in een hotel, gerund door een van haar vrienden. Prima dacht ik, dat sla ik niet af! De taxirit duurde een half uurtje en bestond uit roekeloos rijden en veel getoeter. Eenmaal bij het hotel kon ik gebruik maken van een nog enigzins luxe toitlet. In India is het namelijk standaard je behoefte te doen in een gat in de grond. Nou ben ik heel wat gewend, maar dat lijkt me vrij lastig :). De vrouw vraagt of ik het fijn zou vinden als haar vaste taxidriver mij naar het adres van de Ashram brengt. Zo gezegd, zo 'geprobeerd'. My god wat een taxi-rit! Ik heb 4 uur lang in doodsangst gezeten! Alleen in India, in een taxi, niet wetende waar ik ben en dat samen met een vreemde kerel. Uiteindelijk na veel gevraagd aangekomen op mijn bestemming: De Ashram+school. Evy trof ik buiten aan (nog een vrijwilliger uit NL) . Na de heerlijke vegetarische lunch was ik weer bijgekomen. De kinderen zijn ontzettend aardig en behulpzaam. Vooral onze blanke huid vinden ze mooi.
De daaropvolgende dagen konden Evy en ik nog niet volledig meedraaien als leraressen. Deze week stond namelijk in het teken van 'the dans performance'. Vrijdag vinden namelijk de jaarlijkse optredens plaats. Maandag avond mogen we mee naar een tempel om de god Shiva te eren.
Op woensdag krijgen we visite van een andere Nederlander, die veel betekent voor de Ashram. Met zijn drieen mogen wij op woensdag tijdens ' the fancy dress competion' de prijzen uitdelen. Ik voel me net een 'Royal' . De komende dagen zijn de kinderen aan het oefenen voor hun opreden van vrijdag.
Vrijdag is DE DAG. Na de middag is het tijd om een sari aan te trekken. Een sari is traditionele jurk die wordt gedragen door bijna alle vrouwen hier. Door 2 vrouwen word ik in een prachtige turquose jurk gehezen. Dit duurt echter wel 15 minuten, maar wat een prachtige stof. Een mooie stip op mijn hoofd en ik ben klaar voor de optredens. Ook deze dag voel ik me weer vereerd. We worden net zoals alle andere dagen weer op onze wenken bediend. Weer mogen we prijzen uitdelen aan de kinderen. Daarna volgen de optredens. Het theater is prachtig versierd met gekleurde lampjes en doeken. De kinderen zijn er fenomenaal mooi uit. Henna, veel sieraden, make-up en opvallende jurken. Dit overtreft alles...
Dit is niet zoals in Nederland wanneer tijdens een gala een speciale jurk wordt uitgekozen, nee hier wordt echt ALLES uit de kast gehaald! Wat een ervaring.
Kortom; geen cultuurshock, het is alleen 'iets' anders dan Nederland.
Even de punten op een rijtje die mij hier bevallen:
-Ontzettend lieve mensen hier;
-Alle maaltijden zijn vegetarisch;
-Bollywood muziek;
-Henna;
-Blootsvoets;
-Eten gebeurd met de rechterhand, dus zonder bestek! :);
-Prachtige sari's;
Dit rijtje probeer ik de komende weken aan te vullen!
Ik heb nog zoveel meer meegemaakt, maar mijn verhaal wordt anders te lang!
Cioau mensen!
Dikke knuf Lies
Pfff een week voorbij en al zoveel beleefd! Mijn avontuur is begonnen op zondag 2 Maart. Deze ochtend werd ik wegebracht door mijn moeder, Vincent, Nienke en Milou. Het afscheid nemen viel even zwaar, maar nadat ik door de poortjes van Dusseldorf was, verdween de emotie. Ik vloog van Dusseldorf naar Trivandrum en ondanks 2 overstaps verliepen deze vluchten prima. In Abu Dhabi een aardige jongen ontmoet waarmee ik 3 uurtjes heb gechilt om vervolgens in het vliegtuig te stappen naar de volgende stop. De laatste vlucht was van Colombo in Sri Lanka naar Trivandrum in India. Door de chaos in Sri Lanka kwam ik aan de praat met een vrouw uit Londen die wel 2 zitplaatsen nodig had. Een geweldig mens. Ze lulde aan een stuk door en maakte veel grapjes. Eenmaal aangekomen in India nodigde ze mij uit om een verfrissend drankje te drinken in een hotel, gerund door een van haar vrienden. Prima dacht ik, dat sla ik niet af! De taxirit duurde een half uurtje en bestond uit roekeloos rijden en veel getoeter. Eenmaal bij het hotel kon ik gebruik maken van een nog enigzins luxe toitlet. In India is het namelijk standaard je behoefte te doen in een gat in de grond. Nou ben ik heel wat gewend, maar dat lijkt me vrij lastig :). De vrouw vraagt of ik het fijn zou vinden als haar vaste taxidriver mij naar het adres van de Ashram brengt. Zo gezegd, zo 'geprobeerd'. My god wat een taxi-rit! Ik heb 4 uur lang in doodsangst gezeten! Alleen in India, in een taxi, niet wetende waar ik ben en dat samen met een vreemde kerel. Uiteindelijk na veel gevraagd aangekomen op mijn bestemming: De Ashram+school. Evy trof ik buiten aan (nog een vrijwilliger uit NL) . Na de heerlijke vegetarische lunch was ik weer bijgekomen. De kinderen zijn ontzettend aardig en behulpzaam. Vooral onze blanke huid vinden ze mooi.
De daaropvolgende dagen konden Evy en ik nog niet volledig meedraaien als leraressen. Deze week stond namelijk in het teken van 'the dans performance'. Vrijdag vinden namelijk de jaarlijkse optredens plaats. Maandag avond mogen we mee naar een tempel om de god Shiva te eren.
Op woensdag krijgen we visite van een andere Nederlander, die veel betekent voor de Ashram. Met zijn drieen mogen wij op woensdag tijdens ' the fancy dress competion' de prijzen uitdelen. Ik voel me net een 'Royal' . De komende dagen zijn de kinderen aan het oefenen voor hun opreden van vrijdag.
Vrijdag is DE DAG. Na de middag is het tijd om een sari aan te trekken. Een sari is traditionele jurk die wordt gedragen door bijna alle vrouwen hier. Door 2 vrouwen word ik in een prachtige turquose jurk gehezen. Dit duurt echter wel 15 minuten, maar wat een prachtige stof. Een mooie stip op mijn hoofd en ik ben klaar voor de optredens. Ook deze dag voel ik me weer vereerd. We worden net zoals alle andere dagen weer op onze wenken bediend. Weer mogen we prijzen uitdelen aan de kinderen. Daarna volgen de optredens. Het theater is prachtig versierd met gekleurde lampjes en doeken. De kinderen zijn er fenomenaal mooi uit. Henna, veel sieraden, make-up en opvallende jurken. Dit overtreft alles...
Dit is niet zoals in Nederland wanneer tijdens een gala een speciale jurk wordt uitgekozen, nee hier wordt echt ALLES uit de kast gehaald! Wat een ervaring.
Kortom; geen cultuurshock, het is alleen 'iets' anders dan Nederland.
Even de punten op een rijtje die mij hier bevallen:
-Ontzettend lieve mensen hier;
-Alle maaltijden zijn vegetarisch;
-Bollywood muziek;
-Henna;
-Blootsvoets;
-Eten gebeurd met de rechterhand, dus zonder bestek! :);
-Prachtige sari's;
Dit rijtje probeer ik de komende weken aan te vullen!
Ik heb nog zoveel meer meegemaakt, maar mijn verhaal wordt anders te lang!
Cioau mensen!
Dikke knuf Lies
-
09 Maart 2014 - 11:55
Hanneke:
Heey Lisa,
Vet leuk verhaal! Zo te zien geniet je volop!:D
X Hanneke -
09 Maart 2014 - 14:12
Ria Kerkemeijer:
Ha, die Lisa, Wat fijn om al zoveel positieve dingen van jouw te horen, Geweldig, een dikke knuffel van mij Ria
-
09 Maart 2014 - 16:15
Willy En Jan Grootholt.:
ha lieverd,
ik was blij, dat ik wat van je hoorde, en fantastisch, dat je het zo schitterend allemaal is.
wij volgen jou. alle liefs en knuffel van allemaal,
jan en willy. dag. -
09 Maart 2014 - 20:31
Sofie :
haha... die taxirit! ik zou me dood hebben gelachen als ik jou in zo'n taxi zag voor 4 uur! In 4 uur kan dat mannetje je heel ver weg brengen, laat mama het niet lezen. Je jurk ziet er cool uit, mooie foto had je gestuurd! Veel geluk en succes daarzo, volgensmij vermaak je je prima. Namaste! -
10 Maart 2014 - 10:48
Tjitske:
Namaste Lisa!
Wat een tof verhaal:). Heel herkenbaar ook! Al die chaos en indrukken: heel heftig als je net aankomt, maar tegelijk supergaaf. Heel veel plezier daar!
Groetjes Tjitske -
12 Maart 2014 - 13:55
Wilma:
hoi Lisa..super leuk je verslag te lezen!! Fijn dat het zo gaat.
groetjes Miss Prada
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
